Gisterenavond kwamen we na een lange reisdag aan in Monrovia. We is Tonia, de voorzitter van het bestuur van Mineke Foundation en ik (Dirk-Pieter) als bestuurslid.
De reis bestond uit een autoreis naar Brussel, daarna een vliegreis via Banjul, Gambia naar Monrovia en toen nog een ritje in de auto van een uurtje naar onze guesthouse, a la Lagune in Congo Town, Monrovia.
In het donker zie je natuurlijk niet veel van het land, maar dat ik weer in Afrika was wist ik meteen. Je voelt, ruikt en ervaart het gewoon.
Het is goed om weer in Afrika te zijn!
Vanochtend gingen we na een stevig ontbijt met scrambled eggs op weg om de stad te bekijken.
Monrovia eens een stad met ongeveer 300.000 inwoners, maar nu een stad met meer dan 1 miljoen inwoners. Mensen zijn hier naar toe gekomen door oorlogen in dit land en omliggende landen.
Een stad met heel veel armoede, maar ook tekenen van welvaart. Een stad waar nieuwe gebouwen verrijzen, maar ook een stad getekend door een oorlog die begin jaren 2000 eindigde.
Dit werd pas echt duidelijk toen we op het hoogste punt van de stad aan kwamen. Een plaats met de restanten van wat eens één van de grootste en duurste hotels was.
Toen we in de ruïne naar boven klommen hadden we een mooi uitzicht over de stad. Dan zie je pas goed de verschillen die er zijn. Erg indrukwekkend!
Het verkeer in een stad als deze blijft me ook verbazen en soms is het ook echt lachwekkend. Je hebt het idee dat iedereen maar wat doet, maar het gaat allemaal goed.
Voor Mineke Foundation was vanmiddag een meeting gepland met een aantal Nederlanders die hier wonen en werken. We konden vertellen over onze stichting en onze doelen. Erg goed om deze mensen te ontmoeten en wellicht kunnen we in de toekomst meer met hen samen gaan doen. Ze kennen deze wereld en moeten omgaan met dezelfde problemen als wij binnen de stichting.
Het belooft een erg boeiende week te worden met natuurlijk een aantal bezoeken aan de projecten in Dabwe Town en verder een aantal gesprekken met andere organisaties en instanties.
Wordt vervolgd dus!
English translation:
Last night we arrived at Monrovia, after a long day of travel. We are Tonia, the chairman of the board of Mineke Foundation and me (Dirk-Pieter) as member of the board..
The trip consisted of a car trip to Brussels, then a flight to Banjul, Gambia and after that to Monrovia and then a ride in the car for an hour to our guesthouse, a la Lagune in Congo Town, Monrovia.
In the dark you obviously do not see much of the country, but I was in Africa again I knew.
You just feel, smell and just experience it!
It's good to be back in Africa again.
This morning we had a breakfast with scrambled eggs before we left for some sightseeing in Monrovia.
Monrovia, once a city of about 300,000 inhabitants, but now a city with over 1 million inhabitants. People came here because of the wars in this country and neighboring countries.
English translation:
Last night we arrived at Monrovia, after a long day of travel. We are Tonia, the chairman of the board of Mineke Foundation and me (Dirk-Pieter) as member of the board..
The trip consisted of a car trip to Brussels, then a flight to Banjul, Gambia and after that to Monrovia and then a ride in the car for an hour to our guesthouse, a la Lagune in Congo Town, Monrovia.
In the dark you obviously do not see much of the country, but I was in Africa again I knew.
You just feel, smell and just experience it!
It's good to be back in Africa again.
This morning we had a breakfast with scrambled eggs before we left for some sightseeing in Monrovia.
Monrovia, once a city of about 300,000 inhabitants, but now a city with over 1 million inhabitants. People came here because of the wars in this country and neighboring countries.
A city with a lot of poverty, but also signs of prosperity. A city where new buildings rise, but also a city marked by a war that ended in the early 2000s.
This was never more apparent than when we arrived at the highest point of the city. A place with the remains of what was once one of the largest and most expensive hotels.
When we climbed to the top of the ruins we had a nice view over the city. That's when you really get to see the differences. Very impressive!
The traffic in a city like this one continues to amaze me and sometimes it is really laughable. You get the idea that everyone goes his own way without watching out for the other traffic, but everything goes well.
In the afternoon a meeting was scheduled with some Dutch people who live and work here. We could talk about our foundation and our goals. Good to meet these people and perhaps we can work together in the future They know this world and have to deal with the same problems as we do within the foundation.
It promises to be a very exciting week with of course a number of visits to the projects in Dabwe Town and further discussions with a number of other organizations and agencies.
To be continued!
~ Dirk-Pieter
This was never more apparent than when we arrived at the highest point of the city. A place with the remains of what was once one of the largest and most expensive hotels.
When we climbed to the top of the ruins we had a nice view over the city. That's when you really get to see the differences. Very impressive!
The traffic in a city like this one continues to amaze me and sometimes it is really laughable. You get the idea that everyone goes his own way without watching out for the other traffic, but everything goes well.
In the afternoon a meeting was scheduled with some Dutch people who live and work here. We could talk about our foundation and our goals. Good to meet these people and perhaps we can work together in the future They know this world and have to deal with the same problems as we do within the foundation.
It promises to be a very exciting week with of course a number of visits to the projects in Dabwe Town and further discussions with a number of other organizations and agencies.
To be continued!
~ Dirk-Pieter
No comments:
Post a Comment